Gezin sterft tijdens mislukt staakt-het-vuren: “Vergeef me, ik heb jullie niet kunnen beschermen”

Het is een beeld dat naar de keel greep: drie lichamen op straat in Irpin, nadat een zogezegd staakt-het-vuren compleet fout liep. De slachtoffers – een moeder met haar zoon en dochter – hebben nu een gezicht gekregen. Tatyana Perebeynos was vier jaar geleden al eens het geweld in Donetsk ontvlucht. Toen ze vorige zondag opnieuw probeerde te ontsnappen, sleurde ze ongewild Alise (9) en Nikita (18) mee de dood in. “Vergeef mij, ik heb jullie niet kunnen beschermen”, reageert haar verslagen echtgenoot Sergei.

Een eigen stekje, waar ze haar kinderen rustig zou zien opgroeien tot volwassenen: dat was het plan toen Perebeynos in 2018 de oorlogstaferelen in Donetsk ruilde voor Irpin. Ze schopte het daar vlot tot hoofd van de boekhouding bij een startend IT-bedrijf. Haar gevoel voor humor viel bij collega’s in de smaak, haar deur stond altijd open voor een gezellige babbel.

Enkele dagen voordat de oorlog zou starten, was Perebeynos nog voor een korte teambuilding naar Georgië gereisd. “We konden met onze domme vragen altijd bij haar terecht. Als we iets niet wisten over pakweg internationale betalingen, dan gaf zij rustig antwoord en legde ze alle mogelijke opties op tafel. Ze was als een grote zus voor het hele team”, aldus een medewerker.

Het duurde even vooraleer het gezin op de vlucht ging omdat Perebeynos voor haar zieke moeder wilde zorgen. Een vriend wist haar uiteindelijk toch te overtuigen. Kort nadat ze een brug overgestoken waren, werden ze echter onder vuur genomen door mortiergranaten. De gevolgen zouden fataal blijken.

Haar echtgenoot Sergei blijft nu alleen achter. “Vergeef mij, ik heb jullie niet kunnen beschermen. Ze zijn allemaal van me afgepakt. En waarom in godsnaam?”, klinkt het op Facebook.

Ook voor haar vrienden komt de klap ontzettend hard aan. “Hun appartement was vernield, ze moesten in een kelder slapen. Maar zelfs op die lastige momenten verloor ze haar humor niet en pepte ze iedereen in haar buurt op.”

“Er bestaan niet genoeg woorden om ons verdriet te omschrijven”, besluit de woordvoerder van het bedrijf waar ze werkte. “Tatyana, Alise en Nikita zijn méér dan zomaar een statistiek. Drie dagen voor de oorlog startte, zaten we in Georgië nog volop plannen te maken voor de toekomst. Nu moeten we om haar rouwen. Het ondenkbare is gebeurd.”