Soms doet karma pijn en soms.. soms doet het heel veel pijn..

Eerlijk is eerlijk, als je de foto bij dit bericht bekijkt en in een seconde of twee beoordeelt, zal de eerste primaire reactie van de meeste van u zijn dat u in de lach schiet. “Haha, gepakt!”

Tja.. En hoe makkelijk is het om nu een bericht te schrijven met een heel hoog “eigen schuld, dikke bult” gehalte? Dat is makkelijk.. Misschien wel té makkelijk.
En daarom moet die lach nu maar gewoon plaats maken voor een ernstige boodschap.

Kijk, wij zitten regelmatig achter scootertjes aan. We grijpen soms in bij meetings en schrijven de nodige bekeuringen uit. Het welbekende kat en muisspelletje gaat dag in, dag uit, gewoon weer door.

En als we er dan weer één te pakken hebben, dan zijn wij altijd weer die flauwe gasten die het plezier van een ander bederven. De boodschap die we mee willen geven over hoe enorm fout dingen kunnen gaan wordt lachend weggewuifd en menig ouder vindt dat we niet zo moeilijk moeten doen.

Maar vandaag stonden we er weer, die vervelende gasten, die pretbedervers, die kl… agenten, want dat zijn we vaak toch?
Maar die kl… agenten mochten vandaag weer toekijken hoe twee zeer jonge jongens, nog te jong om überhaupt een rijbewijs te kunnen hebben, zichzelf aan gruzelementen reden in hun zoveelste spelletje.

Vandaag moesten we weer toekijken hoe 2 jonge jongens, gillend van de pijn op straat lagen en radeloos smeekten om hulp.

Vandaag moesten we weer toekijken hoeveel gruwelijk letsel en ellende dit veroorzaakt. Te gruwelijk om het te delen. En niet te vergeten wat dit doet met de bestuurder van de auto.

Vandaag moesten we weer aanbellen bij twee woningen om de ouders te vertellen wat er met hun kinderen was gebeurd.

We zeggen het zo vaak: “Het gaat een keer fout, het gaat een keer fout, beste jongens… het gaat een keer fout!!” En vandaag, vandaag ging het fout.

De zelf in elkaar geknutselde en flink opgevoerde scooter in kwestie veroorzaakte de laatste tijd al de nodige overlast in de buurt. Menig achtervolging werd door ons vroegtijdig afgebroken, omdat wij niet degene willen zijn die er straks verantwoordelijk voor gehouden worden dat kinderen, want dat zijn het, in hun adrenaline zichzelf misschien wel dodelijk verwonden. Maar geen enkele verkeersregel telde en het kon niet gek genoeg.

Totdat… Totdat de jongens vandaag een politieauto zagen rijden en het spelletje weer wilde starten, alleen nog voor het “spel” begon werd in alle overmoed de gashendel te ver open getrokken en daarmee de scooter inclusief zichzelf, vol in een tegemoet komende auto geboord.

En dit is precies de reden, maar echt precies de reden, dat wij onze controles op scooters en scooterjeugd blijven voortzetten. Niet om te pesten. Niet om de pret te bederven. Niet omdat we kl… agenten zijn, maar enkel en alleen omdat elk kind dat wij bloedend van straat moeten rapen en elke ouder die we weer die verschrikkelijke boodschap moeten brengen er één teveel is.

En dan is er maar één boodschap die we niet vaak genoeg kunnen blijven herhalen, in de hoop dat er ogen worden geopend in plaats van dat ze voorgoed moeten sluiten…

Beste jeugd, beste jongens, beste meisjes, beste vader en beste moeder… je kunt het spelletje blijven spelen en je kunt het toe blijven staan dat je zoon of dochter dat spelletje wil spelen, maar op een dag doet karma pijn en soms.. soms doet het heel veel pijn.